Bijdrage van Tineke Hoofdman

Beste allemaal,
Wel hier is dan mijn bijdrage. Toen Wim het idee voor een reunie had, was ik direct enthousiast en kom ik dus op 9 december. Ik zal bij mijn zus aan de Zuidkade logeren, kom s’middags en blijf voor het diner. Hier mijn levensloop tot nu toe. Eerst de kleuterschool in de Kerkstraat met juffrouw Ouwerkerk, juffrouw Bep en juffrouw Jannie. De zandbak bij de Gouwe, zwaaien naar voorbij varende boten, matjes vlechten, pijpaarde en…….. de strafbank en plakband herinner ik me nog. Daarna de lagere school aan de BC Straat met juffrouw Frissel en Beukenholt, mijnheer Volkers, Dijkema, Verjaal en Den Oude. Vervolgens de Openbare ULO aan de BC Straat met eerst mijnheer Lodders (arme man had enorme orde problemen en daar maakten we nogal eens misbruik van), mijnheer Bezemer en het hoofd mijnheer Sonnevelt Een unieke school met een uniek hoofd. Ik heb alleen maar goede herinneringen aan die tijd. Toen naar de kweekschool aan de Koningin Emmakade in Den Haag. Eerste leerkring, tweede leerkring en hoofdakte gedaan. Daarna “voor de klas”. Eerst een jaar in Leiden op de Teldersschool, leuke kinderen, leuke collegas maar een vreselijk hoofd. Hij besloot dat ik na een jaar een klas met 52 kinderen zou krijgen. Dus vlug vertrokken naar Alphen aan den Rijn. Daar met veel plezier 3 jaar gewerkt. In augustus 1969 getrouwd met een Welshman en woon sindsdien in Old Colwyn in Wales. Old Colwyn is een klein plaatsje aan de Ierse Zee. We hebben een zoon en een dochter, Alun en Saskia. Alun is vorig jaar getrouwd en woont in New Jersey USA en werkt in Manhattan. Saskia woont met haar partner in Alsager. Zij is wat dichterbij dan Alun, ongeveer een uur en drie kwartier bij ons vandaan. Tot nu toe hebben we geen kleinkinderen. Ik ben hier nadat de kinderen wat groter waren weer aan het werk gegaan. Eerst part- time als jeugdleidster, ook nog even een klein poosje les gegeven op een school voor “maladjusted” kinderen en wat jongeren gecoached voor het examen Nederlands. Vervolgens 4 jaar instructor met zwaar geestelijk gehandicapte jongeren. Daarna het zelfde type werk in een prive ziekenhuis. Toen het ziekenhuis die afdeling sloot kreeg ik het aanbod van een administratieve baan in hetzelfde ziekenhuis en ben daar gebleven tot july 2003, toen er met een reorganisatie besloten werd dat ik er na 15 jaar uit moest heb ik niet meer gewerkt. Mijn man, Geraint, is nu ook met pensioen en we vermaken ons uitstekend. We gaan een dag per week naar een multimedia cursus. Ik fiets met een groep, ik zwem, ben lid van een groot gemengd koor. We hebben een tuin die nogal wat tijd vergt, ook wandelen veel. We wonen in een mooie streek en Snowdonia National Park is dichtbij. Al met al vragen we ons af hoe we ooit tijd hadden om te werken. Ik voeg hier een paar fotos bij van onze omgeving. De familie foto heb ik opgemaakt uit de meest recente fotos. Groeten aan allemaal en tot ziens op 9 december.